Poradnik adopcyjny
Skoro podejmujesz decyzję, by przygarnąć psa ze schroniska, najprawdopodobniej jesteś osobą o dobrym, wrażliwym sercu i masz szczerą chęć pomocy psu, którego los boleśnie doświadczył. To postawa bardzo piękna i godna szacunku. Każdy pies potrzebuje poczucia bezpieczeństwa i przynależności, więc jeśli otoczysz go miłością odpłaci Ci tym samym. Warto jednak pamiętać, że pies inaczej komunikuje się z otoczeniem niż człowiek, więc zanim pies znajdzie się w Twoim domu przeczytaj proszę tych kilka zdań i przygotuj się na jego przyjęcie.
Wczuj się w sytuacje psa, którego zabierasz ze schroniska. Zabierasz go do zupełnie nowego miejsca. Stres jaki pies przeżywa jest ogromny. Może zwymiotować, może się trząść ze strachu, możesz zobaczyć, że sierść wypada mu całymi garściami a na skórze pojawia się łupież. Przez pierwsze dni może mieć biegunkę. Tulenie psa, uspokajanie go, głaskanie może mu wcale nie pomagać w tym momencie. Najlepiej, jeśli po przybyciu do domu pozwolisz psu odpocząć przez kilka dni.
Zaaranżuj dla niego jakąś "norkę" - coś w rodzaju azylu, gdzie jest cicho i bezpiecznie. Może to być miejsce pod stołem, kojec, klatka przykryta kocem. Nie zmuszaj go do wejścia, niech sam sobie znajdzie miejsce, które jest dla niego optymalne. Nie wołaj psa, nie zapraszaj znajomych, żeby zobaczyli jakie to cudowne stworzenie masz w domu, nie zachęcaj dzieci, żeby się pobawiły z pieskiem. Nie przywołuj psa. Daj mu spokój i wodę do picia. Początkowo pies może odmawiać jedzenia, bo poziom stresu jest dla niego zbyt wysoki. Nie martw się tym i poczekaj. Jak się uspokoi, to sam poprosi o jedzenie. Postaraj się nie zmieniać gwałtownie diety psa.
Duży stres i gwałtowna zmiana diety mogą obniżyć odporność na choroby. Pies może się łatwo przeziębić. Najlepiej jednak, gdybyś mógł poczekać z kąpielą przynajmniej 2 - 3 dni, aż pies się trochę oswoi z nowym miejscem. Nowo przybyły do domu pies może reagować gwałtownym szczekaniem i niepokojem na wszystkie dźwięki, które są dla niego nowe: ruch na klatce schodowej, bicie zegara, odgłosy ulicy. Pierwsza noc może być dla Ciebie trudna, bo za bardzo się nie wyśpisz. Ale niebawem pies przyzwyczai się do nowych dźwięków i zapachów i uspokoi się na tyle, że zacznie sam nawiązywać kontakt z otoczeniem.
Staraj się wykorzystać każdy moment, gdy pies z własnej inicjatywy podchodzi do Ciebie. Nagradzaj go karmiąc z ręki i spokojnie chwaląc. Na początku dobrze jest pożywienie podawać psu z ręki, w zamian za podejście do Ciebie, a potem za podejście gdy psa zawołasz. Nie musisz podawać psu jedzenia w jednej porcji, jeśli chcesz - możesz go karmić podając po jednej granulce lub po jednej garści. Taki sposób karmienia przekonuje psa, że opłaca się do Ciebie podejść, a poza tym daje mu czytelną informację, że od Ciebie może spodziewać się tylko dobrych rzeczy i że to, co dostaje ma związek z jego zachowaniem. W ten sposób stajesz się dla psa źródłem najważniejszych dobrodziejstw - bezpieczeństwa i pożywienia.
Może się zdarzyć, że w pierwszych dniach pies będzie bał się wychodzić na dwór, albo że z powodu stresu załatwi się w domu. Nie denerwuj się i nie krzycz na psa. On nie zrobił tego "złośliwie". A może nigdy wcześniej nie mieszkał w domu i nie wie gdzie ma się załatwiać?
W czasie pierwszych spacerów miej psa zawsze pod kontrolą. Staraj się wybrać na spacer w miejsce bezpieczne i spokojne. Na początku zawsze trzymaj psa na smyczy! Potem do obroży (zwykłej, gładkiej obroży! Dobrze zapiętej!) przyczep długą linkę, która swobodnie może wlec się po ziemi za psem. Gdyby pies postanowił gdzieś odbiec od Ciebie - zawsze możesz zareagować stając nogą na lince. W ten sposób masz psa stale pod kontrolą co zapewnia wam bezpieczeństwo. W kieszeni miej przygotowane smakołyki i zawsze chwal psa kiedy do ciebie przyjdzie. przywołasz psa, a on podejdzie - natychmiast chwalisz go i dajesz smakołyk. Powtarzaj to jak najczęściej, żeby uwarunkować przywołanie i imię psa.
Pies jest zwierzęciem uwielbiającym zachowania rytualne. Poproś wszystkich domowników, żeby postępowali z psem według stałych zasad, które sobie ustalicie. Pierwsze dwa tygodnie psa w nowym domu to okres adaptacji, w którym warto ustalić zasady. Potem, gdy pies poczuje się pewniej w nowym domu, mogą pojawić się zachowania, które będą reminiscencjami dawnego życia, a które niekoniecznie będą się Tobie podobać. Jeśli zbudujesz mocną więź z psem - większość tych niepożądanych zachowań uda się zastąpić innymi.
Wiele psów schroniskowych nie lubi samotności. Źle znosi oddzielenie od właściciela i wykazuje albo tendencję do niszczenia różnych rzeczy, co jest przejawem frustracji, albo też wyje godzinami, co doprowadza sąsiadów do furii. Dlatego dobrze by było, gdyby pies podczas nieobecności właściciela miał swoje bezpieczne miejsce, w którym może spokojnie przebywać. Najlepszym wyjściem jest nauczenie psa wchodzenia do klatki, która kojarzy się mu z norką i w której nie ma zbyt wielkiej możliwości ruchu. W klatce można tylko leżeć i odpoczywać. Wiele psów przystosowanych do klatki wybiera ją jako idealne miejsce, gdy w domu dzieje się coś nieoczekiwanego, pojawiają się goście lub gdy zabieramy psa w obce dla niego miejsce. Klatkę można spakować i wziąć ze sobą. Pies będzie się czuł doskonale mogąc leżeć w miejscu, które zna, które jest jego azylem. Do klatki nie można psa zmuszać a oswajanie z nią powinno przebiegać etapami - po pewnym czasie pies będzie chętnie zostawał w niej także kiedy będzie zamknięta, co ułatwi także transport psa np. w podróży samochodem.
Czasami psy adoptowane sprawiają trudności ale to nie odróżnia ich od innych psów. Nie musisz sobie radzić z nimi sam. Możesz szukać informacji w Internecie na stronach poświęconych pozytywnemu szkoleniu, możesz skonsultować się ze specjalistą . Często psy ze schroniska mogą brać udział w szkoleniach na preferencyjnych warunkach.
Zanim zdecydujesz się na zwierzę przemyśl dokładnie czy jesteś w stanie sprostać nowym obowiązkom i pamiętaj że:
· Zwierzę nie jest rzeczą, potrzebuje miłości oraz właściwego wychowania tak samo jak człowiek dlatego powinniśmy traktować go jak członka rodziny wykazując zrozumienie dla jego instynktownych zachowań i zapewniając mu opiekę do końca jego dni.
· Jeśli masz niepewną sytuację mieszkaniową nieustabilizowaną rodzinną czy zawodową rozważ czy już teraz możesz zdecydować o wzięciu zwierzęcia i czy w przyszłości poradzisz sobie z opieką nad nim
· Dokonując wyboru zwierzęcia należy kierować się wzajemnym dopasowaniem temperamentów. Oczywiste jest, iż żywiołowy duży pies będzie sprawiał problemy osobom starszym . Będzie stanowiło także problem dla opiekunów , którzy poświęcają mu zbyt mało czasu, bowiem z powodu nudy czy tęsknoty spożytkuje nadmiar energii – znajdując sobie zajęcia zmierzające do zniszczeń czy nawet dewastacji w najbliższym otoczeniu.
· Zanim zdecydujesz się na określoną rasę, musisz poszerzyć wiedzę na jej temat. Pamiętaj, iż inne są potrzeby i zwyczaje psów łowieckich czy bojowych, a Ty także musisz spełniać ich oczekiwania chociażby w kwestii zaspokojenia potrzeb ruchowych, odpowiedniego żywienia czy zabaw. Należy dobrać rasę psa do zwyczaju domowników. Zwierzęta bojowe nieumiejętnie wychowywane mogą stanowić poważne zagrożenie dla domowników oraz otoczenia. Pamiętaj, że są rasy psów , które nie tolerują małych dzieci..
· Trzymanie w ciasnych osiedlowych mieszkaniach psów, które od pokoleń wychowywane były do określonych zadań, może być źródłem poważnych problemów. Psy pasterskie, stróżujące, łowieckie - zgodnie z wrodzoną potrzebą powinny pracować, zatem wymagają właściwych warunków by nie doprowadzić do zaburzeń ich kondycji i psychiki.
· Pamiętaj że młode zwierze wymaga dużo więcej kontaktu z człowiekiem, tak więc trzeba poświęcić mu sporo czasu by zaspokoić jego sferę emocjonalną i właściwe ukształtować jego osobowość. Trzeba się także liczyć z tym, że w czasie dorastania, wzrostu i zmiany uzębienia, szczenię kierowane także potrzebą poznawania świata, będzie niszczyło wiele rzeczy o ile ich właściwie nie zabezpieczymy i nie zapewnimy szczenięciu określonych akcesoriów do gryzienia.
· Z opieką nad zwierzęciem wiążą się wydatki, bowiem wymaga ono pielęgnacji, odpowiedniego wyżywienia i oczywiście nadzoru lekarza w zakresie zapewnienia cyklicznych szczepień ochronnych i leczenia w czasie zaistniałych chorób.
· Przemyśl także co zrobisz ze zwierzęciem w razie konieczności Twojego wyjazdu. Warto mieć kogoś bliskiego kto zapewni zastępcza opiekę. Istnieją oczywiście hotele dla zwierząt lecz wiąże się to z wydatkami.
· Jeśli jesteś poważnie zaangażowany zawodowo, bywasz o różnych porach w domu, wybierz raczej kota, bowiem jest mniej absorbujący.
· Dla kota powinieneś koniecznie zakupić kontener, na początku stopniowo zapoznawaj go z przestrzenią mieszkania. Może być poważnie zestresowany zmianą miejsca tak więc nie dopuść by się ukrył w trudno dostępnym zakamarku, bo wydostanie go zacznie przypominać polowanie i zrodzi dla niego złe skojarzenia
· Jeśli nie możesz mieć zwierzęcia w domu pomagaj wolno żyjącym kotom w twoim sąsiedztwie. Obecność kotów w siedliskach miejskich jest bardzo pożyteczna, bowiem skutkuje oczyszczeniem terenu z gryzoni np. szczurów. Jeśli wszyscy mieszkańcy domu wspólnie zadbają o higieniczne warunki dla kotów np. udostępnienie stałego miejsca na kuwety oraz karmienie - uniknie się wówczas nieczystości i przykrego zapachu. Niezbędne jest także ograniczanie rozrodczości poprzez zabiegi sterylizacji/ kastracji . Można żyć w symbiozie ze zwierzętami zachowując równowagę ekologiczną tak niezbędną w środowisku miejskim.
· Jeśli masz już jakieś zwierzę, a chciałbyś jeszcze następne, kieruj się doborem na zasadzie odmiennych temperamentów i płci tych zwierząt tzn. jeśli masz nadpobudliwego psa dobierz mu spokojną wysterylizowaną suczkę. Zanim podejmiesz decyzję, sprawdź jak te zwierzęta na siebie reagują, lecz uczyń to poza domem – najlepiej w schronisku. Próbę wzajemnego zapoznania podejmuj kiedy zwierzęta są na smyczy, nie dopuszczając do gwałtownej konfrontacji. Jeśli nie wykazują wobec siebie wrogości, umożliw im bliższy kontakt . W mieszkaniu kontroluj sytuację, nie ingeruj jeśli jedno ze zwierząt próbuje dominować wobec swojego towarzysza , bowiem zwierzęta miedzy sobą ustalają hierarchię. Któreś z nich musi się podporządkować, zgodnie z prawami stada. Jeśli towarzyszem psa ma być kot lub odwrotnie, postępuj podobnie jak wyżej, lecz w czasie próby zapoznania kot powinien przebywać w kontenerze. Nie wolno Ci zamieniać legowiska dotychczasowego rezydenta, bowiem uzna nowego towarzysza za intruza i wroga.
· Zwierzę nie powinno być prezentem. Uszczęśliwianie innych poprzez narzucanie im dodatkowych obowiązków i narażanie zwierzęcia czy osoby obdarowywanej na ewentualny brak wzajemnej akceptacji, jest niestety nierozważnym gestem, narażającym wszystkie strony na dodatkowe kłopoty.
· Jeśli jesteś gotów do przyjęcia nowego członka rodziny, pamiętaj, iż wszyscy domownicy powinni uczestniczyć w wyborze zwierzęcia i podjąć wspólnie decyzję względem jego akceptacji. Jedynie w bezpośrednim kontakcie można ocenić wzajemne relacje. Pamiętaj, że konsekwencja, dyscyplina i system nagradzania wobec zwierzęcia zapewni Ci wspaniałego Przyjaciela.
Adoptując zwierzę ze schroniska musisz wiedzieć że:
· Większość schroniskowych zwierząt miała kiedyś domy, tak więc otrzymała też jakieś wychowanie. Psy mieszkające w warunkach domowych, nauczone były czystości lecz w schronisku musiały załatwiać potrzeby fizjologiczne w boksie. Początkowo wychodź z psem regularnie i często na spacery, by wykształcić w nim ponownie ów nawyk.
· Zapewnij zwierzęciu „adresówkę”, bądź na obroży zapisz jego imię i numer telefonu. Nie należy psa spuszczać ze smyczy, dopóki nie nabierze do nas zaufania i nie zapozna najbliższej okolicy, duże psy wyprowadzamy w kagańcu.
· Nie dopuszczaj do konfrontacji ze zwierzętami oraz ludźmi zanim nie poznasz jego zachowań i reakcji.
· Pies może bać się burzy czy innych wystrzałów zatem nie wychodź z nim w tym czasie na spacer. Nie zabieraj go na hałaśliwe masowe imprezy.
· Nie powierzaj opieki nad psem dziecku, dopóki nie nastąpiło między nimi ugruntowanie więzi i dopóki nie ukształtowaliście wychowania zwierzęcia.
· Zabezpiecz balkony i okna by zwierze nie uległo wypadkowi. Balkon może kojarzyć się z klatką, co może powodować chęć przeskoczenia balustrady.
· Powstrzymujcie się od gwałtownych gestów wobec zwierzęcia, bowiem może odczytać je jako oznakę agresji. Jeśli jest nieufny, nie przytulaj go na siłę jak również nie krzycz i nie karć, pozwól mu się wycofać – daj mu czas.
· Do każdej nowej rzeczy przyzwyczajaj powoli np. żywienie, jazda samochodem. Naukę stosuj także z umiarem, różne polecenia egzekwuj w znacznych odstępach czasowych i od razu nagradzaj.
Stosuj system nagród za nowe osiągnięcia /smakołyk/, jeśli już opanuje ćwiczenie nieco pomijaj niektóre etapy nagradzania, nie rezygnując z nich całkowicie.
· Nawet jeśli wszyscy są w domu zamykaj psa w innym pomieszczeniu, początkowo na krótko – by przyzwyczajać go do rozłąki. Potem nagradzaj. Unikniesz w ten sposób jego rozpaczliwych i głośnych zachowań w czasie nieobecności domowników.
· Szczenięciu zapewnij różne specjalne akcesoria do gryzienia, aby w czasie wzrostu i zmiany uzębienia nie niszczył różnych rzeczy.
· Nie wolno podawać kości z drobiu, ani krowiego mleka.
· Przez pierwszy miesiąc nie powinieneś kąpać psa bowiem jest to dla niego zabieg stresujący a bezpośrednio po szczepieniach niebezpieczny dla jego zdrowia.. Odśwież psa szczotką nawilżoną wodą z octem, stosuj proporcję na 1 łyżeczkę octu szklanka wody – a zniknie nieprzyjemny zapach.
W schronisku istnieje obowiązek sterylizowania zwierząt. Zabieg chroni zwierzę przed zbędną rozrodczością, szeregiem chorób w tym nowotworowych, urojonych ciąż, nadpobudliwością.
Zachęcamy również do zapoznania się z tym artykułem na temat adopcji: https://www.c-and-a.com/pl/pl/shop/pierwsze-zwierze-domowe